Awak kawan saya sampai bila-bila.

Saya tau awak takkan baca.
That's why saya coret kat sini.
Dengan penuh harapan dihati awak akan baca.
Bertuah sungguh saya kalau awak baca.

Ok, merepek. Macam mana awak nak baca kalau awak tak tau pun yang blog ni wujud.

Saya nak minta maaf sangat sangat dekat awak..
Mungkin saya ada buat salah besar dekat awak..
Mungkin saya ada sakitkan hati awak..
Kalau betul..
Saya minta maaf sangat sangat..
Saya tak ada niat pun nak sakitkan hati awak..
Mungkin dah ditentukan..
Saya bukan untuk awak..
Saya bukan yang terbaik untuk awak..
Mungkin dah ditentukan ada orang yang lebih baik dari saya untuk awak..
Erm. Untungnya orang tu kan?

Saya rasa bertuah sangat sebab dapat kenal awak.
Mungkin memang dah ditakdirkan kita dipertemukan hanya sebagai kawan.
Tapi bagi saya awak bukan kawan biasa.
Awak kawan saya yang lebih daripada biasa.

Walaupun kadang kadang saya rasa macam nak cubit-cubit je awak ni.
Rasa macam nak tumbuk tumbuk je muka awak.
Sebab kadang kadang awak buat saya terasa hati dengan sikap awak.
Sebab kadang kadang awak buat saya anggap awak ni musuh terbesar saya.
Awak tetap kawan saya.
Sampai bila bila..

Awak tetap sebahagian daripada memory hidup saya.
Yang menggembirakan saya waktu saya sedih.
Yang beri sokongan dekat saya waktu saya ada pertandingan.
Yang mendengar dan beri nasihat dekat saya waktu saya dalam masalah.
Yang suruh saya hati hati dan jaga diri masa nak pergi kem.

Yang marah saya bila saya kata saya taknak jaga diri.
Tiada apa yang mampu saya buat melainkan doakan kebahagiaan awak.
Bahagia didunia dan diakhirat.
Awak tetap kawan saya yang takkan pernah saya lupakan.